In zwoele nachten zaten we meestal onder de Waringin te kletsen. Zoals in alle culturen werd er ook vaak flink geroddeld, maar als er te erg op de man/vrouw gespeeld werd dan riep er altijd wel iemand: "Pas op voor de Pontianak"!! Deze heks, met een gat in de rug waaruit een vreselijke stank kwam, leeft in bomen en bij begraafplaatsen en zal degene die teveel kwaad spreekt dood doen neervallen. Behalve door haar geur geeft ze haar aanwezigheid ook te kennen met babygehuil. Wanneer het geluid zacht is dan is ze dichtbij en wanneer het geluid hard is dan is ze ver weg. Sceptici beweren dat het hier gaat om een grote uil waarvan het gezicht op die van een mens lijkt, maar dit waren meestal Totoks die er weer eens niets van begrepen.

Ineke